홈
> 디가 니까야 > 27.aggaññasuttaṃ
(DN 27.3-처음에 대한 앎 경, 맛을 가진 땅의 출현) aggaññasuttaṃ, rasapathavipātubhāvo
4. aggaññasuttaṃ, rasapathavipātubhāvo (DN 27.3-처음에 대한 앎 경, 맛을 가진 땅의 출현)
120. “ekodakībhūtaṃ kho pana, vāseṭṭha, tena samayena hoti andhakāro andhakāratimisā. na candimasūriyā paññāyanti, na nakkhattāni tārakarūpāni paññāyanti, na rattindivā paññāyanti, na māsaḍḍhamāsā paññāyanti, na utusaṃvaccharā paññāyanti, na itthipumā paññāyanti, sattā sattātveva saṅkhyaṃ gacchanti. atha kho tesaṃ, vāseṭṭha, sattānaṃ kadāci karahaci dīghassa addhuno accayena rasapathavī udakasmiṃ samatani; seyyathāpi nāma payaso tattassa nibbāyamānassa upari santānakaṃ hoti, evameva pāturahosi. sā ahosi vaṇṇasampannā gandhasampannā rasasampannā, seyyathāpi nāma sampannaṃ vā sappi sampannaṃ vā navanītaṃ evaṃvaṇṇā ahosi. seyyathāpi nāma khuddamadhuṃ aneḷakaṃ, evamassādā ahosi. atha kho, vāseṭṭha, aññataro satto lolajātiko — ‘ambho, kimevidaṃ bhavissatī’ti rasapathaviṃ aṅguliyā sāyi. tassa rasapathaviṃ aṅguliyā sāyato acchādesi, taṇhā cassa okkami. aññepi kho, vāseṭṭha, sattā tassa sattassa diṭṭhānugatiṃ āpajjamānā rasapathaviṃ aṅguliyā sāyiṃsu. tesaṃ rasapathaviṃ aṅguliyā sāyataṃ acchādesi, taṇhā ca tesaṃ okkami.
와셋타여, 그때는 오직 물만이 있고, 어둡고, 거듭 어둡다. 달과 태양도 나타나지 않고, 별자리도 별의 형상도 나타나지 않고, 밤과 낮도 없고, 한 달이나 보름도 알려지지 않고, 계절과 년(年)도 알려지지 않고, 여자와 남자도 없다. 다만 중생들은 중생이라는 이름을 가질 뿐이다. 그런데 와셋타여, 긴 세월이 지난 어느 때, 어느 곳에서 그 중생들에게 맛있는 땅이 생겨나 물 위에 고루 펼쳐진다. 예를 들면, 열이 식어가는 우유 위에 엷게 펼쳐지는 것이 있듯이 그렇게 나타난다. 그것은 색깔을 가지고, 냄새를 가지고, 맛을 가졌는데, 예를 들면, 정제된 버터거나 생 버터가 갖춘 것과 같은 색깔이 되었다. 예를 들면, 순수한 꿀과 같은 그런 달콤함이 있었다. 그러자 와셋타여, ‘여보게, 이것은 무엇일까?’라고 흔들림이 생긴 어떤 중생들은 맛을 가진 땅을 손가락으로 맛보았다. 맛을 가진 땅을 손가락으로 맛본 그를 그 맛이 뒤덮고, 갈애가 생겼다. 와셋타여, 그 중생을 흉내 내는 다른 중생들도 맛을 가진 땅을 손가락으로 맛보았다. 맛을 가진 땅을 손가락으로 맛본 그들을 그 맛이 뒤덮고, 그들에게 갈애가 생겼다.