홈
> 상윳따 니까야 1~4권 > 22.khandha > kukkuḷa
1. kukkuḷasuttaṃ (SN 22.136-뜨거운 재 경)
14. kukkuḷavaggo, 1. kukkuḷasuttaṃ (SN 22.136-뜨거운 재 경)
136. sāvatthinidānaṃ. “rūpaṃ, bhikkhave, kukkuḷaṃ, vedanā kukkuḷā, saññā kukkuḷā, saṅkhārā kukkuḷā, viññāṇaṃ kukkuḷaṃ. evaṃ passaṃ, bhikkhave, sutavā ariyasāvako rūpasmimpi nibbindati, vedanāyapi nibbindati, saññāyapi nibbindati, saṅkhāresupi nibbindati, viññāṇasmimpi nibbindati. nibbindaṃ virajjati; virāgā vimuccati. vimuttasmiṃ vimuttamiti ñāṇaṃ hoti. ‘khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyā’ti pajānātī”ti. paṭhamaṃ.
사왓티에서 설해짐. “비구들이여, 색(色)은 뜨거운 재[(꺼져가는 불 속의) 붉은 석탄]이다. 수(受)는 뜨거운 재다. 상(想)은 뜨거운 재다. 행(行)들은 뜨거운 재다. 식(識)은 뜨거운 재다. 비구들이여, 이렇게 보는 성스러운 제자는 색(色)에 대해서도 염오(厭惡)하고, 수(受)에 대해서도 염오하고, 상(想)에 대해서도 염오하고, 행(行)들에 대해서도 염오하고 식(識)에 대해서도 염오한다. 염오하는 자는 이탐(離貪)하고, 이탐으로부터 해탈(解脫)한다. 해탈했을 때 해탈했다는 앎이 있다. '태어남은 다했다. 범행은 완성되었다. 해야 할 일을 했다. 다음에는 현재 상태[유(有)]가 되지 않는다.'라고 분명히 안다.