홈
> 상윳따 니까야 1~4권 > 40.moggallāna
8. nevasaññānāsaññāyatanapañhāsuttaṃ (SN 40.8-비상비비상처 질문 경)
6. moggallānasaṃyuttaṃ, 8. nevasaññānāsaññāyatanapañhāsuttaṃ (SN 40.8-비상비비상처 질문 경)
339. “‘nevasaññānāsaññāyatanaṃ, nevasaññānāsaññāyatanan’ti vuccati. katamaṃ nu kho nevasaññānāsaññāyatananti? tassa mayhaṃ, āvuso, etadahosi — ‘idha bhikkhu sabbaso ākiñcaññāyatanaṃ samatikkamma nevasaññānāsaññāyatanaṃ upasampajja viharati. idaṃ vuccati nevasaññānāsaññāyatanan’ti. so khvāhaṃ, āvuso, sabbaso ākiñcaññāyatanaṃ samatikkamma nevasaññānāsaññāyatanaṃ upasampajja viharāmi. tassa mayhaṃ, āvuso, iminā vihārena viharato ākiñcaññāyatanasahagatā saññāmanasikārā samudācaranti.
‘비상비비상처(非想非非想處), 비상비비상처’라고 불린다. 참으로 비상비비상처는 어떤 것인가?’ 그런 나에게, 도반들이여, ‘여기 비구는 무소유처를 완전히 넘어서서 비상비비상처(非想非非想處)를 성취하여 머문다. 이것이 무소유처라고 불린다.’라는 생각이 떠올랐습니다. 그런 나는, 도반들이여, 무소유처를 완전히 넘어서서 비상비비상처(非想非非想處)를 성취하여 머물렀습니다. 그렇게 이런 머묾으로 머무는 나에게, 도반들이여, 무소유처가 함께하는 상(想)과 작의(作意)가 생겨났습니다.
“atha kho maṃ, āvuso, bhagavā iddhiyā upasaṅkamitvā etadavoca — ‘moggallāna, moggallāna! mā, brāhmaṇa, nevasaññānāsaññāyatanaṃ pamādo, nevasaññānāsaññāyatane cittaṃ saṇṭhapehi, nevasaññānāsaññāyatane cittaṃ ekodiṃ karohi, nevasaññānāsaññāyatane cittaṃ samādahā’ti. so khvāhaṃ, āvuso, aparena samayena sabbaso ākiñcaññāyatanaṃ samatikkamma nevasaññānāsaññāyatanaṃ upasampajja vihāsiṃ. yañhi taṃ, āvuso, sammā vadamāno vadeyya ... pe ... mahābhiññataṃ patto”ti. aṭṭhamaṃ.
그때, 도반들이여, 세존께서 신통으로 나에게 오신 뒤에 ‘목갈라나여, 목갈라나여! 바라문이여, 비상비비상처에서 방일하지 말라. 심(心)을 비상비비상처에 자리 잡게 하고, 심을 비상비비상처에 집중하고, 심을 비상비비상처에서 삼매에 들게 하라’라고 말씀하셨습니다. 그런 나는, 도반들이여, 나중에 무소유처를 완전히 넘어서서 비상비비상처(非想非非想處)를 성취하여 머물렀습니다. 도반들이여, 바르게 말하는 사람이 ‘스승의 도움을 받아 큰 실다운 지혜를 성취한 제자’라고 말한다면, 나에게 그것을 말해야 합니다.”라고.